TaRiK ::: Terkeden, vazgeçen, bırakan.

TARiK ::: f. Karanlık.

TARiK ::: Yol. Tarz, usûl. * Vâsıta. Meslek. * Bir maksada nâil olmak için icrâsı lâzım olan husus veya bu hususların hey'et-i mecmuası.

târek ::: (f. i.) : tepe, başın tepesi.

târik ::: (a. i. c. : etrâk, turrâk) : 1) sabah yıldızı, çulpan, Venüs, (Zühre). 2) erkek adı.

tarîk ::: (a. i. c. : turuk) : 1) yol. (bkz. : râh). Kutâ-i tarîk : yol kesen haydut. Ulâ-bi-t-tarîk : en iyi, en âlâ yol.

tarîk-i Ahmed-i muhtar ::: Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'in yolu; Müslümanlık.

tarîk-i âmm,i sultanî ::: geniş yol, cadde. 2) usûj.

tarîk-ı hâss ::: bir veya birkaç eve mahsus çıkmaz sokak.

tarîk-ı ratîb ::: kim. toz hâline getirilen bir madde su ile karıştırılarak cins ve nevinin tahlîli usûlü. 3) meslek. 4) vâsıta, sebep.

tarîk-ı yâbis ::: hararetle bir mâdeni tahlil etme usulü.

târik ::: (a. s. terk'den) : terk eden, bırakan, vaz geçen.

târik-i dünyâ ::: 1) dünyâ işlerindtn elini ayağını çekip bir köşede oturan; 2) evlenmiyen papaz.

târik-i sallt ::: namazı terk eden, namaz kılmıyan, beynamaz.

târik ::: (f. s.) : karanlık, (bkz. : muzlim). Şeb-i târik : karanlık gece.

târik ::: terkeden.

tarîk ::: yol, tarz, metod.

Târik ::: Terkeden; bırakan

Tarik ::: Yol; yöntem

târik ::: terkeden

târîk ::: yol , tarz , yöntem , meslek , karanlık

tarîk ::: ‬yol

tarîk ::: yöntem

tarîk ::: meslek

tarîk ::: tarikat

târîk ::: ‬karanlık

târek ::: (f. i.) tepe, başın tepesi.

târik ::: (a. i. c. : etrâk, turrâk) 1) sabah yıldızı, çulpan, Venüs, (Zühre). 2) erkek adı.

târik ::: (f. s.) karanlık, (bkz. : muzlim). Şeb-i târik : karanlık gece.

Tarik ::: Yol; yöntem

Târik ::: Terkeden; bırakan

tarik ::: yol

tarik :::

târik :::

TARÎK :::

TARİK :::

TÂRİK :::