mensup ~ منسوب
Lugat-ı Cudi - mensup ~ منسوب maddesi. Sayfa: 997 - Sira: 17
Lugat-ı Cudi, İbrâhim Cûdî Efendi Sözlüğü; mensup maddesi. osmanlıcada mensup ne demek, mensup anlamı manası, mensup osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte mensup hakkında bilgi. Arapça mensup ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada mensup anlamı
Lugat-ı Cudi - منسوب mensup ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
mensup ~ منسوب güncel sözlüklerde anlamı:
mensûb ::: (a. s. nisbet'den. c. : mensûbîn) : bir kimseye, bir şeye nisbeti olan, bir şeyle ilgisi bulunan, (bkz. : merbut, müteallik). İsm-i mensûb : gr. kelimenin sonuna : türkçede -li, arapça ve farsçada, kelime sessiz harfle bitiyorsa bir "A"; sesli harfle bitiyorsa, yerine göre, sesli harf atılarak veya atılmıyarak : "A, -yî veya -yî getirilerek yapılan sıfat : "Tebriz - Tebrîzî, Ruha- Ruhâlı, Ruhâvî; Mekke-Mekkeli, Mekkevî. . " gibi.
Mensup :::
- Bir yerle veya bir kimseyle bağlantısı olan, ilişkili, -den olan, -e bağlı (kimse)
Örnek: Bu cemiyetin mevcudiyeti ve faaliyeti ordu mensuplarının asabiyetini tahrik ediyordu. Atatürk
mensûb ::: ait
mensup ::: bağlı
mensûb ::: (a. s. nisbet'den. c. : mensûbîn) bir kimseye, bir şeye nisbeti olan, bir şeyle ilgisi bulunan, (bkz. : merbut, müteallik). İsm-i mensûb : gr. kelimenin sonuna : türkçede -li, arapça ve farsçada, kelime sessiz harfle bitiyorsa bir